ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ ;;;

(Σχόλιο) Γιώργος Νούτσος...

Μπορεί να μας δυσαρεστούν και να μας στενοχωρούν τέτοια φαινόμενα, δεν πρέπει όμως να μας εκπλήσουν. Αυτά τα οποία σαν λαός, θεωρούσαμε δεδομένα και αυταπόδεικτα, δυστυχώς πλέον έπαψαν να υπάρχουν. Όσο κι αν μπορεί να αφορούν σε μια μικρή ίσως μερίδα συμπολιτών μας, δεν  παύουν να στιγματίζουν τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία και να στραπατσάρουν βάναυσα, την εικόνα του αλτρουισμού, της ευαισθησίας, του πολιτισμού και των αξιών, που επι αιώνες μας εξέφραζαν και μας εκπροσωπούσαν.

Γίναμε δυστυχώς κοινωνία αρπακτικών, "μικρών" και μίζερων ανθρώπων, που η κοντόφθαλμη λογική μας  δεν μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε τα πράγματα με κρίση ορθή. Φθόνος, μεμψιμοιρία, λοξή ματιά, πονηρή σκέψη, εκδικητική διάθεση είναι αυτά που πολλές φορές καθορίζουν τη στάση μας. Αναίτια και αδικαιολόγητα. Όπως ακριβώς στο παράδειγμά μας, όπου η μικρή τοπική κοινωνία αντέδρασε στο αυτονόητο...τη φιλοξενία παιδιών με αυτισμό. Για να μη "λερωθεί" η γειτονιά τους ! Για να μη βλέπουν την ανθρώπινη δυστυχία έξω από τα σπίτια τους ! Για να μη νιώθουν οι ίδιοι δυσάρεστα !

Υποκρισία και φαρισαισμός, μας έχουν  κατακυριεύσει. Κι αν μιλάμε για μειοψηφίες που σκέφτονται και λειτουργούν έτσι, το ζήτημα που γεννάται, είναι, τι επιτέλους κάνουν, οι υποτιθέμενα υγιείς, πλειοψηφίες !!! Ας σοβαρευτούμε λοιπόν, όσο ακόμα είναι καιρός και πριν τα γυρίσματά του, φέρουν έτσι τα πράγματα και βρεθούμε εμείς στη θέση των αδύνατων και αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας...γιατί τότε θα βρίσκουμε τις πόρτες κλειστές και θα μένουμε με αναπάντητο χαραγμένο στα χείλη, ενα τεράστιο "ΓΙΑΤΙ" ;;;

ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ ;;;

Από factorx στις 05/04/2011

ΠΗΓΗ:http://www.antinews.gr/2011/04/05/94980/

Μια ειδησούλα σε κάποια κυριακάτικη εφημερίδα, δεν έχει σημασία σε ποια, είναι από αυτές που προκαλούν ρίγος για το που πάει αυτός ο τόπος, τι συμβαίνει στον Έλληνα, που πήγαν οι αξίες με τις οποίες χαρακτηρίστηκε ο ελληνικός πολιτισμός.

Είναι μια είδηση που δείχνει ότι πάνω απ’ όλα, πάνω από τις αναδιαρθρώσεις, τις χρεοκοπίες, την οικονομική κατάρρευση, υπάρχει και η κατάρρευση της ηθικής, η κρίση που πάνω απ’ όλα είναι κοινωνική και αξιακή.

Η είδηση λοιπόν έλεγε τα εξής: Κάπου στα Πατήσια, ανάμεσα σε πολυκατοικίες και βρομιά υπήρχε ένα οικοπεδάκι που ανήκε στην Εκκλησία. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ένας σοβαρός άνθρωπος της Εκκλησίας, πραγματικός ποιμένας ακόμη και γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν σε θρησκείες, αποφάσισε, όχι να κάνει real estate αλλά να κτίσει έναν ξενώνα στον οποίο θα πήγαιναν να περάσουν καλύτερα τη ζωή τους παιδιά με αυτισμό. Από τον εγκλεισμό, καλύτερα ένας όμορφος και ζεστός χώρος, σκέφτηκε ο Ιερώνυμος και έβαλε μπροστά να το κάνει, αφού η πολιτεία γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τα… παιδιά ενός κατώτερου θεού.

Μόλις όμως το έμαθαν κάποιοι αγανακτισμένοι… νοικοκυραίοι της περιοχής σήκωσαν πανό και άρχισαν να φωνάζουν ότι δεν δέχονται να έρθουν στην περιοχή τους τα αυτιστικά παιδιά.

Μαζί μ’ αυτούς και κάποιοι αριστερούληδες της ξεφτίλας και οικολόγοι της πλάκας που διαμαρτυρήθηκαν για τσιμεντοποίηση και ζητούσαν να γίνει το οικόπεδο χώρος πρασίνου.

Έτσι, το σχέδιο αναβλήθηκε και τα αυτιστικά παιδιά είναι κλεισμένα σε ιδρύματα ή στους τέσσερις τοίχους των σπιτιών τους. Εύγε στους κατοίκους, εύγε και στους οικολόγους.

Αν σε ένα τόσο απλό και τόσο ανθρώπινο γεγονός μια μερίδα συμπολιτών μας αντιδρά μ’ αυτό τον τρόπο, τότε μάλλον δεν υπάρχει ελπίδα. Όχι ότι μια χούφτα ανθρώπων χαρακτηρίζει έναν ολόκληρο λαό, αλλά σε πνίγει το άδικο. Λες δεν είναι δυνατόν. Και τέτοια παραδείγματα μπορεί κανείς να βρει κάθε μέρα.

Αν λοιπόν δεν μπορούμε να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας στα μικρά, πώς θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε στα δύσκολα; Μάλλον ανθρωποφάγοι θα γίνουμε σε μια κοινωνία οικονομικής ζούγκλας που ξημερώνει.

Αριστερός Ψάλτης